logiki ogólnej
Encyklopedia PWN
log. wyrażenie, które może wystąpić w roli podmiotu (orzecznika) w co najmniej jednym sensownym zdaniu podmiotowo-orzecznikowym, w rodzaju A jest B;
metodol. w najszerszym znaczeniu koncepcyjne przygotowanie działań praktycznych, zwłaszcza systemowych i techn.;
filozof grecki, jeden z najsłynniejszych w całych dziejach filozofii.
subalternacja
[łac.]:
